اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر خودپنداره و حساسیت اضطرابی دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری

 هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی بر خودپنداره و حساسیت اضطرابی دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری بود. طرح پژوهش نیز از نوع آزمایشی با پیش­آزمون و پس­آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه­ی آماری شامل کلیه­ی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری مراجعه کننده به مرکز اختلال­ها یادگیری شهرستان تنکابن استان مازندران بودند. روش نمونه­گیری سرشماری بود و همه­ی دانش‌آموزان مرکز در پژوهش شرکت کردند. تعداد 30 نفر از بین جامعه­ی مورد نظر که از شرایط پژوهش بر اساس ملاک­های ورود به پژوهش برخوردار باشند، انتخاب گردیده و به صورت تصادفی در یکی از دو گروه (گروه گواه و آزمایش) جای داده شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های خودپنداره و حساسیت اضطرابی بودند. گروه آزمایش در 8 جلسه تحت آموزش مهارت‌های اجتماعی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری و نرم­افزار SPSS19 تحلیل شدند. نتایج تحلیل مانکوا نشان داد که آموزش مهارت‌های اجتماعی بر افزایش خودپنداره و کاهش حساسیت اضطرابی دانش‌آموزان مبتلا به ناتوانی‌های یادگیری مؤثر بوده است (001/0< P). توجه به مسائل روان‌شناختی کودکان مذکور می‌تواند در تسریع یادگیری آن­ها اثرگذار باشد.